Naar overzicht

Simone Schipper, orthopedagoog/GZ psycholoog, master mentor Gentle Teaching, EMDR Europe practitioner Kind & Jeugd en promovendus bij Prinsenstichting heeft onlangs haar eerste artikel gepubliceerd; EMDR-therapie bij mensen met een verstandelijke beperking: een systematische review met betrekking tot problemen en aanpassingen (EMDR Treatment for People with Intellectual Disabilities: A Systematic Review about Difficulties and Adaptations). Het is verschenen in Frontiers in Psychiatry als onderdeel van de research topic: EMDR and the AIP Model: Healing the Scars of Trauma.

Simone: "In de loop der jaren zijn er steeds meer studies verschenen die aangeven dat EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing)-therapie potentieel effectief kan zijn voor deze groep. Echter, de uitdagingen waarmee mensen met een VB te maken hebben op het gebied van communicatie, cognitie, stressregulatie en hechting kunnen het EMDR-proces bemoeilijken. Daarom lijkt aanpassing van het EMDR-protocol nodig.

We hebben met een systematische review van literatuur tot april 2023 geprobeerd om de moeilijkheden die therapeuten ervaren bij het toepassen van EMDR bij mensen met een VB te identificeren en te categoriseren. Ook hebben we gekeken naar aanpassingen die therapeuten in de praktijk maken om deze uitdagingen te overwinnen. Na het screenen van de gevonden artikelen (op basis van inclusie- en exclusiecriteria en kwaliteitsbeoordeling) zijn 13 artikelen overgebleven voor verdere beoordeling.

We hebben de gevonden moeilijkheden en aanpassingen in de studies gecategoriseerd op basis van de drie domeinen van adaptief functioneren (conceptueel, sociaal en praktisch functioneren). De grote variatie aan aanpassingen die therapeuten hebben gemaakt vielen onder te verdelen in drie hoofdcategorieën: aanpassingen in het toepassen van EMDR (bijvoorbeeld afstemming op het ontwikkelingsniveau van de cliënt, vereenvoudiging van taal, vertraging van het tempo), betrokkenheid van anderen (bijvoorbeeld familie of begeleiders betrekken tijdens of tussen sessies) en de therapeutische relatie (bijvoorbeeld meer tijd nemen, ondersteunende houding).

De variatie in het aantal genoemde moeilijkheden en aanpassingen per studie lijkt deels gerelateerd te zijn aan het specifieke EMDR-protocol dat is gebruikt. Vooral bij het toepassen van het zogenaamde Shapiro-volwassenenprotocol werden meer gedetailleerde moeilijkheden en aanpassingen beschreven dan wanneer protocollen voor kinderen en jeugdigen werden gebruikt. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat ingebedde aanpassingen in deze protocollen voor kinderen en jeugdigen de benodigde afstemming op het functioneringsniveau van de cliënt vergemakkelijken.

Op basis van de resultaten van onze review suggereren we dat EMDR-protocollen voor kinderen en jeugdigen een goede basis vormen voor mensen met een VB. Verdere onderzoeksfocus zou kunnen liggen op het betrekken van vertrouwde anderen bij EMDR-therapie en het benaderen van de therapeutische relatie vanuit een hechtings- en relatiegericht perspectief. In vervolgonderzoek zullen we ons richten op het gebruik van principes van Gentle Teaching om positief bij te dragen aan deze therapeutische relatie."

Lees hier het gepubliceerde artikel 


16-01-24 Simone Schipper-Eindhoven
correspondentie: si.schipper@prinsenstichting.nl

 

Naar overzicht